ΟΙ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ
Ο Πέτρος
είναι καλός μαθητής.
Αυτός είναι καλός μαθητής.
Αντωνυμίες λέμε τις λέξεις που μπαίνουν στη θέση
των ονομάτων.
1. Προσωπικές αντωνυμίες: εγώ, εσύ, αυτός,-ή,-ό,
εμείς, εσείς, αυτοί,-ές,-ά.
Εμένα (με), εσένα(σε), εμάς(μας),εσάς(σας), αυτούς(τους),
αυτήν(την).
ΠΡΟΣΟΧΗ!
Οι μονοσύλλαβες αντωνυμίες λέγονται
αδύνατοι τύποι.
Πώς
ξεχωρίζουμε τους αδύνατους τύπους των προσωπικών αντωνυμιών από τα άρθρα:
·
τους μάλωσε:
αν ακολουθεί ρήμα είναι προσωπική αντωνυμία.
·
τους ανθρώπους:
αν ακολουθεί ουσιαστικό είναι άρθρο.
2. Αναφορικές
αντωνυμίες: ο οποίος-α-ο, όσος-η-ο, όποιος-α-ο, που (χωρίς
τόνο), ό,τι (=οτιδήποτε).
3. Αόριστες αντωνυμίες: ένας-μία-ένα, κανένας-καμία-κανένα, καθένας-καθεμιά-καθένα, κάποιος-κάποια-κάποιο, μερικοί-μερικές-μερικά, άλλος-άλλη-άλλο, καθετί, κάτι,
τίποτα, ο τάδε.
4. Αυτοπαθείς αντωνυμίες: ο εαυτός μου, ο
εαυτός σου, ο εαυτός του κ.τ.λ.
5. Δεικτικές αντωνυμίες: αυτός-ή-ό, τούτος-η-ο, εκείνος-η-ο, τόσος-η-ο, τέτοιος-α-ο.
6. Ερωτηματικές
αντωνυμίες: ποιος-α-ο, πόσος-η-ο, τι.
ΠΡΟΣΟΧΗ!
Ποιο βιβλίο διάβασες; Ξέρω ποιο θέλεις.
Αλλά:
Θα διαβάζω πιο πολύ. Κάθισε πιο πέρα.
Το
πιο είναι επίρρημα και συνοδεύει επιρρήματα.
7. Οριστικές
αντωνυμίες: ο ίδιος, η ίδια,
το ίδιο, μόνος-η-ο.
8. Κτητικές
αντωνυμίες: δικό μου, δικό σου, δικό του κ.τ.λ.
Οι
καταλήξεις των ρημάτων
-
άβω: ανάβω, ράβω,
σκάβω, θάβω
Εξαιρούνται:
παύω, αναπαύω
-αίνω: μαθαίνω,
συμπεραίνω, ζεσταίνω, τρελαίνω,
πηγαίνω, παθαίνω, ανεβαίνω
Εξαιρούνται: μένω, δένω, πλένω
-εύω: φυτεύω, ζηλεύω, ψαρεύω,
σημαδεύω, χορεύω, εκπαιδεύω
Εξαιρείται: κλέβω
-ώνω: οργώνω, οργανώνω,
απλώνω, διορθώνω, καρφώνω,
μορφώνω
-είνω: κλείνω ( την πόρτα ), παρατείνω,
εντείνω, προεκτείνω
-ίνω:
πίνω, κρίνω, δίνω,
κλίνω ( το ρήμα ), διακρίνω, παραδίνω
-ύνω: λύνω, ντύνω,
ξύνω, μολύνω, γδύνω
-έρνω: φέρνω, σέρνω,
γέρνω
Εξαιρείται: παίρνω
-ήνω: ψήνω, σβήνω, αφήνω,
στήνω
-ίζω:
αρχίζω, ποτίζω, χτενίζω,
αγγίζω, φωτίζω
Εξαιρούνται: πήζω, πρήζω,
δακρύζω, δανείζω, αθροίζω,
αναβλύζω, συγχύζω
-βάλλω: αναβάλλω, καταβάλλω,
αποβάλλω, μεταβάλλω, συμβάλλω
-ποιώ:
τακτοποιώ, τροποποιώ, μεταποιώ
-σσω: αναπτύσσω, απαλλάσσω
Εξαιρείται: αρέσω
-ττω: εισπράττω
Εξαιρείται: θέτω
ΟΙ ΜΕΤΟΧΕΣ
Στην
Ενεργητική φωνή η μετοχή έχει κατάληξη –οντας
ή –ώντας.
παίζω –
παίζοντας
τραγουδώ –
τραγουδώντας
ΠΡΟΣΟΧΗ! Η κατάληξη –ώντας όταν τονίζεται
γράφεται με –ω.
Στην Ενεργητική φωνή μετοχή έχει μόνο ο Ενεστώτας.
Στην
Παθητική φωνή η παθητική μετοχή έχει κατάληξη –μένος ή -μμένος.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Αν το ρήμα έχει χαρακτήρα π,β,φ, πτ
τότε η μετοχή γράφεται με
–μμ: ράβω –
ραμμένος, γράφω – γραμμένος.
Οι παθητικές
μετοχές κλίνονται όπως τα επίθετα.
Στην
Παθητική φωνή μετοχή έχει μόνο ο Παρακείμενος.
Οι παθητικές
μετοχές χρησιμοποιούνται στο λόγο ως επίθετα ή ως επιρρήματα.. Προσέχουμε τη
διαφορά:
Η γιαγιά
ήταν αγαπημένη απ’ όλους. (μετοχή)
Η αγαπημένη
μου γιαγιά. (επίθετο)
Ζούσαμε αγαπημένα.
(επίρρημα)
ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ
Μονοσύλλαβε
προθέσεις: με,
σε, για, ως, προς, εκ,
εν, προ, εις,
δια.
Δισύλλαβες
προθέσεις: ανά, κατά,
παρά, από, αντί, μετά, περί,
υπέρ, υπό, δίχως,
χωρίς, επί.
Τρισύλλαβη:
ίσαμε.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Με
είδε. (Είδε εμένα). Το με είναι αντωνυμία.
Θα έρθω με
σας. Το με είναι πρόθεση.
ΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Σύνδεσμοι λέγονται οι άκλιτες λέξεις που
συνδέουν λέξεις ή προτάσεις.
1.
Συμπλεκτικοί σύνδεσμοι: και, ούτε,
μήτε.
2. Διαχωριστικοί σύνδεσμοι: ή,
είτε.
3. Αντιθετικοί σύνδεσμοι: όμως,
ωστόσο, ενώ, αν και,
μολονότι.
4. Συμπερασματικοί σύνδεσμοι: λοιπόν,
άρα, επομένως, ώστε.
5. Επεξηγηματικός σύνδεσμος: δηλαδή.
6. Ειδικοί σύνδεσμοι: ότι,
πως, που.
7. Χρονικοί σύνδεσμοι: όταν, σαν , ενώ, καθώς,
αφού, πριν, μόλις,
ώσπου, όποτε.
8. Αιτιολογικοί
σύνδεσμοι: γιατί, επειδή,
αφού.
9. Υποθετικοί σύνδεσμοι: αν,
σαν, άμα.
10. Τελικοί
σύνδεσμοι: να, για να.
11. Διστακτικοί σύνδεσμοι: μη(ν),
μήπως.
ΠΡΟΣΟΧΗ!
·
ότι
: ειδικός σύνδεσμος.
·
ό,τι
: αναφορική αντωνυμία.
·
πως
: ειδικός σύνδεσμος.
·
πώς
: τροπικό επίρρημα.
·
που
: ειδικός σύνδεσμος.
·
πού
: τοπικό επίρρημα.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΛΕΞΕΩΝ
-γεω: γεωγραφία, γεωπόνος,
γεώτρηση, γεωτρύπανο, γεωμετρία,
γεωργός, γεωλόγος.
-γειος:
Μεσόγειος, υδρόγειος, υπόγειος,
προσγείωση, ισόγειο, επίγειος, προσγείωση, απογείωση.
-γαιο:
γαιοκτήμονας, γαιάνθρακας.
-γη:
γηγενής (ντόπιος, ιθαγενής),
γήινος, γήπεδο.
-οικος (=σπίτι): κατοικία,
οικόπεδο, οικισμός, ενοίκιο,
οικοδομή, οικοδόμος, οικογένεια,
νοικοκυρά, οικοτροφείο, οικολογία,
οικοδέσποινα, οικονομία, οικοσύστημα, μέτοικος, άποικος, πολυκατοικία
-ωόν (=αυγό): ωάριο, ωοθήκη, επωάζω
(=κλωσσώ)
-αεί (=πάντα): αεικίνητος, αειθαλής (=αυτός που δεν ρίχνει τα φύλλα του), αείμνηστος (=θα τον θυμόμαστε πάντα), αειφόρος.
-τηλέ (=μακριά): τηλεόραση, τηλέφωνο.
-φωνή: τηλέφωνο,
ραδιόφωνο, μικρόφωνο.
-αλληλο: αλληλογραφία, αλληλοκατανόηση, αλληλοβοήθεια, αλληλεγγύη (=αλληλοϋποστήριξη).
-αμφί (=και από τις δύο μεριές): αμφίβιο, αμφιβολία, αμφισβητώ,
αμφίρροπος, αμφιθέατρο.
-ημί (=μισό): ημιθανής, ημισφαίριο,
ημικύκλιο, ημίχρονο, ημίωρο,
ημίθεος, ημισέληνος, ημίονος (=μουλάρι), ημιαργία,
ημίδιπλος, ημιτελικός, ημιυπόγειο,
ημιώροφος.
--εισ: εισπράττω, εισιτήριο, είσοδος,
εισαγωγή, εισαγγελέας.
-μέταλλο: μεταλλικός, μετάλλιο,
εκμεταλλεύομαι, εκμετάλλευση.
-βίος (=ζωή): βιοτεχνία,
βιολογία, βιογραφία, βιομηχανία, βιοπάλη, μικρόβιο,
αμφίβιος, υδρόβιος, συμβίωση.
-ναυς (=πλοίο): ναυτικό, ναυμαχία, ναύτης,
ναυτιλία, ναυάγιο, ναυπηγείο,
ναύαρχος, ναύλα (=εισιτήριο
πλοίου).
-ιχθύς (=ψάρι): ιχθυοπωλείο,
ιχθυοτροφείο, ιχθυόσκαλα.
δήμος: δημότης,
δήμαρχος, δημόσιο, δημοτικό,
δημοκρατία, δημοσιογράφος.
κοινός: κοινωνία,
κοινότητα, ανακοίνωση, κοινόχρηστα.
κλήμα (αμπελιού): κληματόφυλλα,
κληματαριά.
κλίμα (καιρός): κλιματιστικό,
κλιματικές συνθήκες.
-ευ (=καλά): εύκολα, ευτυχώς, ευτυχισμένος,
ευανάγνωστος, εύγευστος, ευκοίλια, εύκρατος.
δυσ (=δύσκολα, άσχημα): δύσκολα, δυστυχία, δυστυχισμένος, δύσπιστος, δυσανάγνωστος, δύσχρηστος,
δυσφήμιση, δυσεύρετο.
υπέρ: υπερωκεάνιο, υπερκόπωση,
υπεραστικό, υπερεπείγον, υπερδύναμη,
υπέροχος, υπερβολικός, υπερασπίζομαι, υπερφυσικός,
υπέρογκος, υπεράριθμος, υπέρβαρος,
υπέρηχος, υπέρυθρες.
ωφελώ (=χρησιμεύω): ωφέλεια,
ωφέλιμος, ωφελημένος.
οφείλω (=χρωστώ): οφειλή, όφελος, οφειλέτης.
ίππος: ιππότης,
ιπποκόμος, ιππόδρομος, ιππέας,
ιπποπόταμος, Ιπποκράτης, Φίλιππος.
χειρ (=χέρι): χειροτεχνία,
χειροκρότημα, χειρουργείο, χειρουργός,
εργόχειρο, αυτόχειρας (=αυτός που
αυτοκτονεί), χειροποίητο,
χειρόγραφο, αντίχειρας, εγχειρίδιο (=μικρό μαχαίρι), χειραψία.
ρις (=μύτη):
ρινόκερος, ωτορινολαρυγγολόγος.
πυρ (=φωτιά):
πυροβολώ, πυροσβέστης, πυρκαγιά,
πυροτέχνημα, πυρόπληκτος, πυρήνας,
πύραυλος, πυρετός.
καινός (=καινούριος):
Καινή Διαθήκη, καινοτομία.
φύλλο: φύλλωμα,
φυλλάδιο, φυλλοβόλο.
φύλο:
φυλή, ανδρικό φύλο,
γυναικείο φύλο.
φίλος: φιλικός, φιλία,
φιλόξενος, φιλόσοφος, φιλήσυχος,
φιλάργυρος, φιλειρηνικός, φιλελεύθερος, φιλανθρωπία, φιλέλληνας, φιλόδοξος,
φιλόλογος, φιλόπονος, φιλόπατρις, φιλότιμος, φιλόζωος, φιλομαθής, φιλότεχνος.
ύδωρ (=νερό): υδραγωγείο, υδροφόρα, ύδρευση, υδραυλικός,
υδρόγειος, λειψυδρία, υδρεία, κλεψύδρα, υδρόβιος,
ενυδρείο, υδρατμός, υδροχόος.
παιδί: παιδότοπος,
παιδίατρος, παιδεύω, εκπαίδευση,
εκπαιδευτικός.
πεδίο: γήπεδο, οροπέδιο,
στρατόπεδο, πεδιάδα, πεδινός,
οικόπεδο.
ημέρα:
ημερολόγιο, ημερομίσθιο,
εφημερίδα, ημερίδα, καλημέρα
Πότε βάζουμε πολλή – πολύ -
πολλοί
Α. πολλή + θηλυκό ουσιαστικό: Έβαλα πολλή
ζάχαρη στο γάλα.
Β. πολύ + ουδέτερο ουσιαστικό: Ήπια πολύ
νερό.
Γ. πολύ + επίθετο: Έριξε πολύ δυνατή βροχή.
Δ. ρήμα
+ πολύ: Έφαγα πολύ.
Ε. πολύ
+ επίρρημα: πολύ μακριά
ΣΤ. Στον
πληθυντικό: πολλοί στρατιώτες
Κλίνουμε το επίθετο ο πολύς, η
πολλή, το πολύ
Ενικός
αριθμός
Ον.
|
ο πολύς
|
η πολλή
|
το πολύ
|
Γεν.
|
του πολύ
|
της πολλής
|
του πολύ
|
Αιτ.
|
τον πολύ
|
την πολλή
|
το πολύ
|
Πληθυντικός
αριθμός
Ον.
|
οι πολλοί
|
οι πολλές
|
τα πολλά
|
Γεν.
|
των πολλών
|
των πολλών
|
των πολλών
|
Αιτ.
|
τους πολλούς
|
τις πολλές
|
τα πολλά
|
ΠΟΤΕ ΒΑΖΟΥΜΕ ΕΝΩΤΙΚΟ
1. Ενωτικό
βάζουμε στο συλλαβισμό των λέξεων: μή – νυ – μα.
2. Ενωτικό βάζουμε μετά τις λέξεις: Αγια-, Αϊ-,
γερο-, γρια-, θεια-,
κυρα-, μαστρο-, μπαρμπα-, παπα-.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν
παίρνουν ενωτικό οι λέξεις: καπετάν,
κυρ, πάτερ
3. Ταξιδέψαμε στην εθνική Αθηνών – Κορίνθου.
4. Ν. Οικονόμου,
ηθοποιός – σκηνοθέτης.
5. Γιάννης Γεωργίου – Παπαδόπουλος.
6. Επισκεπτήριο 8 – 9μ.μ.
7. Στις
ημερομηνίες: 15 – 8 – 2009.
ΠΟΤΕ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΟΜΜΑ
1. Όταν έχουμε ασύνδετο σχήμα: Αγόρασα
μήλα, πατάτες, λεμόνια, αχλάδια και
ψωμί.
2. Όταν έχουμε δευτερεύουσα πρόταση: Το
πρωί ντύνομαι, πίνω το γάλα μου, παίρνω τη σάκα μου και φεύγω για το σχολείο.
3. Όταν έχουμε κλητική προσφώνηση: Νίκο,
έλα εδώ.
Φέρε μου, Γιώργο, τη μπάλα.
4. Όταν η πρόταση αρχίζει με κάποιο επίρρημα: Φυσικά,
θα έρθω.
Εντάξει, θα ετοιμαστώ αμέσως.
Ναι, είμαι έτοιμος.
Όχι, έχω δουλειά.
5. Όταν έχουμε
κάποια επεξήγηση :
Ο κύριος Γιώργος, ο
Διευθυντής, πήρε σύνταξη.
Ο Θανάσης, ο φίλος μου,
είναι άρρωστος σήμερα.
ΠΡΟΣΟΧΗ!
Δεν βάζουμε κόμμα όταν έχει: και, πως, ότι,
ούτε..ούτε, μήτε…μήτε, να.
Πώς αναγνωρίζουμε ρήματα
Φωνή:…………………………………………………
Συζυγία:………………………………………………
Χρόνος:……………………………………………….
Έγκλιση:………………………………………………
Πρόσωπο:……………………………………………..
Αριθμός:……………………………………………..
Πώς γίνεται η χρονική αντικατάσταση
Η χρονική
αντικατάσταση γίνεται σε όλους τους χρόνους των ρημάτων, στο ίδιο πρόσωπο και
στον ίδιο αριθμό.
ΧΡΟΝΟΙ
|
ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ
|
ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ
|
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ
|
|
|
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ
|
|
|
ΑΟΡΙΣΤΟΣ
|
|
|
ΕΞΑΚ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ
|
|
|
ΣΤΙΓΜ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ
|
|
|
ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ
|
|
|
ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ
|
|
|
ΣΥΝΤ. ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ
|
|
|
ΠΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ
ΕΠΙΘΕΤΑ
Τι μέρος του
Λόγου είναι:……………………………….
Γένος:…………………………….
Αριθμός:……………………….
Πτώση:………………………….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου